Bortezomib lub Deksametazon o wysokiej dawce w nawrotowym szpiczaku mnogim ad 5

Sześćdziesiąt siedem procent pacjentów otrzymało przeszczep krwiotwórczych komórek macierzystych lub inne leczenie wysokimi dawkami. W retrospektywnym przeglądzie stwierdzono, że 14 pacjentów z grupy bortezomibu (4 procent) i 23 pacjentów z grupy deksametazonu (7 procent) otrzymało więcej niż trzy wcześniejsze terapie. Zgodnie z planem analizy statystycznej, ci pacjenci zostali włączeni do populacji, która miała zamiar leczyć. Skuteczność
Rycina 1. Wykresy Kaplana-Meiera czasu do progresji choroby i przeżycia w grupach Bortezomib i deksametazon. Panel A pokazuje czas do progresji choroby w populacjach, które zamierzają leczyć (w sumie 669 pacjentów) dla bortezomibu i deksametazonu. Panel B pokazuje całkowity czas przeżycia w obu grupach w populacji, która ma zamiar leczyć. Krzywe przeżycia krzyżują się po około 500 dniach z powodu śmierci jednego pacjenta w grupie bortezomibu po 504 dniach. W tym czasie krzywa odpowiadała za 330 z 333 pacjentów (z 50 zgonami i danymi dla 280 pacjentów poddanych cenzurze), z tylko jedną śmiercią i dwoma ocenzurowanymi punktami danych po przekroczeniu krzywych. Panel C pokazuje dane dotyczące przeżycia ocenzurowane po roku w obu grupach populacji, które zamierzają leczyć, wskazując, że po 360 dniach prawdopodobieństwo przeżycia wynosiło 80 procent w grupie bortezomibu i 66 procent w grupie otrzymującej deksametazon. Dane zostały wygenerowane jako porównania prawdopodobieństw przeżycia na podstawie normalnych przybliżeń. Panel D pokazuje czas do progresji choroby dla pacjentów w obu grupach populacji, którzy otrzymali tylko jedną linię leczenia (łącznie 251 pacjentów). Panel E pokazuje całkowity czas przeżycia dla podgrupy 251 pacjentów, którzy otrzymali tylko jedną wcześniejszą linię terapii. Wartości P dla wszystkich analiz pochodzą z warstwowych testów logarytmicznych. Lista całkowitej liczby pacjentów, u których dane były cenzurowane we wszystkich pięciu analizach, dostępna jest w Dodatkowym Dodatku, dostępnym wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie www.nejm.org.
Mediana czasu do progresji choroby wynosiła 6,22 miesiąca (189 dni) w grupie bortezomibu i 3,49 miesiąca (106 dni) w grupie otrzymującej deksametazon (współczynnik ryzyka dla grupy bortezomibu, 0,55; P <0,001) (Figura 1A).
Tabela 2. Tabela 2. Najlepsza potwierdzona odpowiedź na leczenie. Łącznie 627 pacjentów (315 w grupie bortezomibu i 312 w grupie otrzymującej deksametazon) zostało uznanych za odpowiednich do oceny, jeśli otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego leku i mieli mierzalną chorobę na początku badania. Wskaźnik odpowiedzi (obejmujący zarówno odpowiedź całkowitą, jak i odpowiedź częściową) wynosił 38 procent w grupie bortezomibu i 18 procent w grupie otrzymującej deksametazon (P <0,001) (tabela 2). Całkowitą odpowiedź (w tym negatywny test immunofiksacji) uzyskano u 20 pacjentów, którzy otrzymali bortezomib (6 procent), w porównaniu z 2 pacjentami, którzy otrzymywali deksametazon (<1 procent, p <0,001), z pełną odpowiedzią lub prawie kompletnym odpowiedź u 41 pacjentów otrzymujących bortezomib (13%) w porównaniu z 5 pacjentami, którzy otrzymywali deksametazon (2%, p <0,001). Średni czas odpowiedzi wynosił 43 dni dla pacjentów w obu grupach. Mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 8 miesięcy w grupie bortezomibu i 5,6 miesiąca w grupie otrzymującej deksametazon.
Po roku obserwacji pacjenci otrzymujący bortezomib mieli wyższy wskaźnik przeżycia całkowitego (80 procent) niż ci, którzy otrzymywali deksametazon (66 procent, p = 0,003)
[przypisy: ob cena badania, proteza częściowa osiadająca, apteka dr max rzeszów ]
[podobne: olx chojnów, medyk rzeszów rejestracja, ultradźwięki przeciwwskazania ]