Bortezomib lub Deksametazon o wysokiej dawce w nawrotowym szpiczaku mnogim ad 8

Grupa bortezomibu i grupa deksametazonu miały podobny odsetek zdarzeń 4 stopnia (odpowiednio 14 procent i 16 procent) oraz poważne zdarzenia niepożądane (odpowiednio 44 procent i 43 procent), zgodnie z definicją Common Cancer Criteria National Cancer Institute (wersja 2). ). Zgony w ciągu 30 dni od podania ostatniej dawki badanego leku odnotowano u 14 pacjentów otrzymujących bortezomib (4%, 1% leku) oraz 25 pacjentów otrzymujących deksametazon (8%, 1% leku), przy progresji choroby najbardziej często zgłaszana przyczyna śmierci (2 procent w każdej grupie). U 44 spośród 87 pacjentów, u których rozwinęła się neuropatia obwodowa podczas leczenia bortezomibem (51%), poprawa lub rozdzielczość stopnia 2 lub wyższej neuropatii obwodowej wystąpiła u 44 pacjentów, z medianą czasu do ustąpienia 107 dni (około 3,5 miesiąca) od początku Niekorzystne wydarzenie. Spośród tych 44 pacjentów 40 miało rozdzielczość (powrót do wartości wyjściowych), a 4 miało poprawę bez całkowitej rozdzielczości po ostatniej ocenie.
Rycina 2. Rycina 2. Średnia liczba płytek krwi u 331 pacjentów podczas ośmiu 3-tygodniowych cykli leczenia bortezomibem. Liczba płytek krwi zmniejszyła się podczas fazy leczenia każdego cyklu leczenia bortezomibem i zbliżyła się do wartości wyjściowej podczas okresu odpoczynku w każdym cyklu.
U pacjentów leczonych bortezomibem z małopłytkowością liczba płytek powróciła w kierunku wartości wyjściowej między cyklami leczenia (ryc. 2). Małopłytkowość stopnia 3 (liczba płytek, <50 000 na milimetr sześcienny) lub stopień 4 (liczba płytek, <10 000 na milimetr sześcienny) była częstsza u pacjentów otrzymujących bortezomib (stopień 3, 26%, stopień 4, 4%) niż u pacjentów otrzymujących deksametazon (stopień 3, 5 procent, stopień 4, procent). Jednak odsetek klinicznie istotnych epizodów krwawienia, częściej związanych z trombocytopenią stopnia 3. w obu grupach leczenia, był podobny i obejmował 13 pacjentów otrzymujących bortezomib (4 procent) i 15 pacjentów otrzymujących deksametazon (5 procent). Dwie zgony były związane z krwawieniem w grupie otrzymującej deksametazon (krwiak podtwardówkowy w jednym przypadku i krwotok z przewodu pokarmowego w drugim); nie było zgonów związanych z krwawieniem w grupie bortezomibu.
Częstość występowania zaburzeń czynności serca podczas leczenia bortezomibem i deksametazonem wynosiła odpowiednio 15% i 13%. W żadnej z grup nie wystąpiło żadne szczególne zaburzenie serca przy częstości występowania więcej niż 10 procent; siedmiu pacjentów otrzymujących bortezomib (2 procent) i ośmiu otrzymujących deksametazon (2 procent) miało zastoinową niewydolność serca podczas badania. Jednak warto zauważyć, że częstość występowania infekcji herpes zoster była większa u pacjentów otrzymujących bortezomib (13 procent) niż u pacjentów otrzymujących deksametazon (5 procent, p <0,001).
Dyskusja
W tym badaniu pacjentów ze szpiczakiem mnogim, którzy mieli nawrót po otrzymaniu jednej do trzech wcześniejszych terapii, ogólny wskaźnik odpowiedzi (całkowita odpowiedź plus częściowa odpowiedź) na bortezomib wynosił 38 procent, zgodnie z ostrymi kryteriami Europejskiej Krwi i Marrow Transplant Group, z całkowitym odsetkiem odpowiedzi 6% i prawie całkowitym odsetkiem odpowiedzi 7%
[hasła pokrewne: leczenie nadpotliwosci, ultradźwięki przeciwwskazania, usg olsztyn prywatnie ]
[hasła pokrewne: usg kolana szczecin, echo serca łódź, apteka dr max rzeszów ]