Brak wpływu wywołanych miesiączek na objawy u kobiet z zespołem napięcia przedmiesiączkowego ad 6

Brak wpływu skracania późnej fazy lutealnej na wygląd objawów PMS, według średnich (. SD) punktów Samooceny dla trzech grup. Analiza wariancji z powtarzanymi pomiarami wykazała znaczny wzrost wszystkich dziennych ocen własnych objawów od dnia 5 do dnia 11 po podaniu mifepristonu lub placebo (otwarte słupki) w porównaniu z ocenami z siedmiu dni przed skokiem hormonu luteinizującego ( faza pęcherzykowa, zacienione słupki). Wzorce zmian w ocenie objawów lęku (efekt fazy: F = 24,9, P <0,001, df = 1,18) i wzdęcia (efekt fazy: F = 13,3, P = 0,002, df = 1,18) w dziennym formularzu oceny są odpowiednio wyświetlane w panelach A i B; wynik wskazuje, że objaw nie był obecny, a wynik 6 wskazuje, że był obecny w skrajności. Wzory zmian w ocenach lęku w skali wizualno-analogowej (efekt fazy: F = 11,04, P = 0,004, df = 1,18) przedstawiono w Tablicy C; wynik 0 w tej skali oznacza najmniej niepokojące w historii, a wynik 100 najbardziej niespokojnych w historii. Wzrost nasilenia objawów był porównywalny we wszystkich trzech grupach mimo skracania fazy lutealnej w grupie 1. (Nie było znaczącego wpływu grupy leczonej i interakcji grupy leczonej z fazą we wszystkich dziennych ocenach objawów). Rycina 3. Rycina 3. Występowanie objawów PMS podczas fazy folikularnej wywołanej przez Mifepristone u jednej kobiety w grupie 1. Wzór ocen smutku w dziennym formularzu oceny jest pokazany po lewej stronie dla jednej kobiety podczas trzech podstawowych cykli menstruacyjnych. Ocena oznacza brak smutku i ocenę 6 skrajnego smutku. Po podaniu mifepristonu u kobiety wystąpiły typowe przedmiesiączkowe objawy nastroju podczas indukowanej lekiem fazy follicularnej cyklu miesiączkowego, co zostało potwierdzone przez poziomy steroidów gonad w osoczu pokazane powyżej.
Wystąpił znaczny wzrost wszystkich dziennych ocen objawów (w skali wizualno-analogowej i dziennej postaci oceny) podczas siedmiodniowego okresu (dni 5 do 11) po podaniu mifepristonu lub placebo, w porównaniu z ocenami dla siedem dni przed gwałtownym wzrostem hormonu luteinizującego (tj. faza 2 w porównaniu z fazą 1). Efekt ten obserwowano niezależnie od podawanego leku (P nieistotne dla interakcji leczenia z fazą). Nie stwierdzono istotnych różnic w ocenie nasilenia objawów w 2. fazie między trzema grupami. W rzeczywistości oceny w skali wizualno-analogowej ze względu na smutek, lęk, drażliwość, wzdęcia, ból piersi i apetyt oraz codzienną ocenę za smutek, lęk, drażliwość, wzdęcia i łaknienie wykazały znaczący wpływ fazy, ale nie znaczące skutki leczenia lub interakcji leczenia z fazą. Ten schemat zmian objawów był również widoczny, gdy porównaliśmy dziewięć dni przed wzrostem hormonu luteinizującego (faza pęcherzykowa) z dziewięcioma dniami po podaniu mifepristonu. Wyniki były podobne we wszystkich zastosowanych skalach oceny, w tym w Inwentarzu Depresji Becka, Inwentarzu lęku Spielbergera oraz w formularzach PMTS-Self i PMTS-Rater
[hasła pokrewne: izba pielęgniarska warszawa, kolacja dla palantów cda, terapia uzależnień warszawa nfz ]