Ponadto, schematy zmian w ocenach są pokazane na Figurze 2 dla trzech wybranych objawów, w szczególności niepokoju i wzdęć w dziennym formularzu oceny (reprezentującym ocenę złożoną przez cały dzień) i niepokój w skali wizualno-analogowej (co oznacza ocenę w ustalonym czasie każdego dnia). Na rycinie 3 przedstawiono codzienne oceny nastroju u jednej kobiety, u której typowe objawy przedmiesiączkowe zaczęły się 10 dni po podaniu mifepristonu, gdy pacjentka miała poziomy estradiolu i progesteronu w fazie pęcherzykowej. Należy zauważyć, że druga randomizacja trzech kobiet w grupie 3 (placebo) do grup (jedna kobieta) i 2 (dwie kobiety) naruszyła założenie niezależności dla analizy wariancji z powtarzanymi pomiarami. Krytyczne porównanie w tym projekcie badania było jednak pomiędzy grupami i 2; kobiety w tych grupach miały miesiączkę po mifepristonie, a następnie weszły w sztucznie wywołaną fazę folikularną (grupa 1) lub zachowaną fazę lutealną (grupa 2). W związku z tym przeanalizowaliśmy te same oceny objawów, jak opisano powyżej, ale tylko w przypadku grup i 2, z wykluczeniem kobiet, które były randomizowane po raz drugi. Wyniki były identyczne jak w pierwotnej analizie – tj. Znaczący wpływ fazy i nieistotnych efektów leczenia i interakcji leczenia z fazą.
Korelacje między objawami a hormonami
Nie było żadnej korelacji między którymkolwiek z objawów a poziomem progesteronu lub estradiolu w osoczu, niezależnie od przyjmowanego leku lub fazy cyklu miesiączkowego. Co więcej, nie było istotnej korelacji między poziomami tych steroidów gonad i ocenami nastroju lub zachowania u każdej kobiety.
Dyskusja
Ani blokada samego działania progesteronu, ani skrócenie fazy lutealnej cyklu nie zmieniły przebiegu ani nasilenia objawów PMS, a te objawy rozwinęły się i uległy progresji w warunkach hormonalnych fazy pęcherzykowej. Dotyczyło to nie tylko objawów związanych z nastrojem, ale także wielu objawów somatycznych typowo związanych z PMS. Stwierdzono istotny wpływ fazy, zgodny ze zwykłym czasowym pojawieniem się objawów PMS; tak więc brak znaczącego efektu leczenia nie był spowodowany brakiem objawów PMS podczas badania. Wyniki były niezależne od układu odniesienia (złożonego lub przekrojowego) lub typu stosowanego narzędzia oceny. Nie stwierdziliśmy również związku między objawami PMS a stężeniami progesteronu i estradiolu w osoczu.
Chociaż PMS jest częściowo zdefiniowany przez jego synchronizację z normalnymi zmianami hormonalnymi cyklu menstruacyjnego, nie zidentyfikowano żadnego bezpośredniego działania któregokolwiek z tych hormonów na objawy PMS. Tak więc, czas wystąpienia tych objawów jest otwarty na co najmniej dwa wyjaśnienia. Po pierwsze, objawy mogą być spowodowane bezpośrednio przez zmiany hormonalne, które nie są jeszcze niezidentyfikowane lub alternatywnie mogą reprezentować nienormalną wrażliwość lub reakcję na normalną fizjologię cyklu miesiączkowego. Objawy PMS mogą być wywołane przez zdarzenia hormonalne występujące wcześniej w cyklu niż późna faza lutealna, w sposób zgodny z doniesieniami, że zahamowanie owulacji skutkuje remisją objawów PMS.25 26 27 28 Po drugie, objawy PMS mogą być częścią cyklicznego zaburzenia nastroju zsynchronizowanego z cyklem menstruacyjnym, ale nie wywołanym przez ten cykl
[więcej w: stomatologia bemowo, ultradźwięki przeciwwskazania, ncm rejestracja internetowa ]
