Leczenie Ocalałych po Tsunami

Tsunami, które nawiedziło subkontynent azjatycki i Afrykę 26 grudnia 2004 r., Spowodowało śmierć ponad 200 000 osób. W Tajlandii ponad 10 000 osób było leczonych w ambulatoryjnych ośrodkach zdrowia. Po tsunami skutki na ludzi występują w trzech fazach. Obrażenia, które są nie do pogodzenia z życiem (np. Poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe, uraz głowy i obrażenia tępe) zdarzają się w pierwszych minutach; następnie przez kolejne godziny widoczne są powikłania, takie jak krwotok, hemopneumothorax i zator tętnicy płucnej. Obserwowane są z kolei późne powikłania, w tym choroby zakaźne, które rozwijają się od kilku dni do tygodni
Tsunami bezpośrednio rani ofiary przez mechanizm tępego urazu i penetrującego uszkodzenia jakiejkolwiek części ciała.1 Gleba, małe kawałki drewna i szkło w zanieczyszczonej słonej wodzie wnikają w miękką tkankę ofiary z dużą prędkością. Większość tych, którzy przeżyli katastrofę, również miała aspiracje słonowodne. U większości osób przyjmowanych do zakładów opieki zdrowotnej z zapaleniem tkanki łącznej zapalenie oskrzeli rozwijało się, o ile nie nastąpiło natychmiastowe leczenie odpowiednimi antybiotykami i agresywnym oczyszczeniem. Inne powszechne powikłania to złamania kości, stłuczenia tkanek miękkich, encefalopatia hipoksyczna i zespół ostrego stresu.
Ochotniczy zespół medyczny w szpitalu Rajavithi w Bangkoku w Tajlandii leczył 37 pacjentów z poważnymi komplikacjami medycznymi. Wszystkie 37 miało aspirowaną słoną wodę skażoną glebą i miało infekcje tkanek miękkich. Aspiracyjne zapalenie płuc (u 17 pacjentów), odma opłucnowa (w 7) i pneumomediastinum (w 3) były głównymi problemami układu oddechowego. U ośmiu pacjentów zespół ostrej niewydolności oddechowej rozwinęła się, z postępującym przebiegiem choroby w trzech, szybkim ustąpieniu, a następnie ciężkim zapaleniem płuc u trzech osób oraz szybkim ustąpieniem, a następnie łagodnym do umiarkowanego zapaleniem płuc w dwóch.
Ryc. 1. Ryc. 1. B. Pseudomallei Ropień płuca u pacjenta po tsunami. Panel A pokazuje radiogram klatki piersiowej, uzyskany osiem dni po aspiracji skażonej gleby morskiej u pacjenta z ostrym ropniem płuca B. pseudomallei w lewej środkowej strefie płuc. Barwienie plwociny przez Grama dla B. pseudomallei (Panel B) pokazuje wygląd bolca bezpieczeństwa (wygląd barwy dwubiegunowej) tych gram-ujemnych prętów.
Tabela 1. Tabela 1. Ustalenia kliniczne u dwóch pacjentów z B. pseudomallei Zakażenie i melioidoza po tsunami. Burkholderia pseudomallei jest endemiczna w tym rejonie.3 Zetknęliśmy się z jednym pacjentem z dodatnim wirusem niedoboru odporności (HIV) z ropniem płuca B. pseudomallei i jednym pacjentem z cukrzycą, u którego rozwinęło się ostre zapalenie płuc wywołane przez P. pseudomallei (ryc. 1). Tabela podsumowuje wyniki kliniczne u tych dwóch pacjentów, którzy po katastrofie mieli melioidozę. Obie miały gorączkę, kaszel, duszność i plwocinę i wymagały wspomagania oddychania.
Wśród wszystkich pacjentów, kultury krwi, plwociny lub ropy zawierały następujące organizmy: Pseudomonas aeruginosa (u czterech pacjentów), B. pseudomallei (w dwóch), Stenotrophomonas maltophilia (w jednym), Acinetobacter baumanii (w pięciu), Escherichia coli (w trzech), klebsiella (w trzech), Enterobacter (w dwóch), neisseria (w jednym), citrobacter (w jednym), corynebacteria (w dwóch) i viridans streptococcus (w dwóch) Wszyscy pacjenci byli leczeni kombinowaną antybiotykoterapią (imipenemem i kotrimoksazolem [trimetoprym-sulfametoksazolem]), który jest aktywny przeciwko Pseudomonas i B. pseudomallei.
Podsumowując, uderzenie tsunami w obszarze, w którym B. pseudomallei jest endemiczne, 3-5, a pacjenci wymagali leczenia B. pseudomallei, a także leczenia antybiotykami, które są aktywne wobec bakterii beztlenowych, dehydracji i opieki oddechowej.
Subsai Kongsaengdao, MD
Sakarn Bunnag, MD
Napa Siriwiwattnakul, MD
Szpital Rajavithi, Bangkok 10400, Tajlandia
[email protected] com
5 Referencje1. Taylor PRP, Emonson DL, Schlimmer JE. Operacja Shaddock – reakcja Sił Obronnych Australii na katastrofę tsunami w Papui Nowej Gwinei. Med J Aust 1998; 169: 602-606
Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Asari Y, Koido Y, Nakamura K, et al. Analiza potrzeb medycznych w 7 dniu po katastrofie tsunami w Papui Nowej Gwinei. Katastrofa przedszpitalna Med 2000; 15: 9-13
MedlineGoogle Scholar
3. Finkelstein RA, Atthasampunna P, Chulasamaya M. Pseudomonas (Burkholderia) pseudomalii w Tajlandii, 1964-1967: rozmieszczenie geograficzne organizmu, próby identyfikacji przypadków aktywnego zakażenia i obecności przeciwciała w reprezentatywnych surowicach. Am J Trop Med Hyg 2000; 62: 232-239
Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Suputtamongkol Y, Hall AJ, Dance DA, et al. Epidemiologia melioidozy w Ubon Ratchatani, północno-wschodnia Tajlandia. Int J Epidemiol 1994; 23: 1082-1090
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Wilks D, Jacobson SK, Lever AM, Farrington M. Fatalna melioidoza u turystki powracającej z Tajlandii. J Infect 1994; 29: 87-90
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
(18)
[więcej w: terapia uzależnień warszawa nfz, usg kolana szczecin, medyk rzeszów rejestracja ]
[przypisy: olx chojnów, medyk rzeszów rejestracja, ultradźwięki przeciwwskazania ]