Spośród 103 uczestników, którzy otrzymali dwie infuzje MLN02, była jedyną osobą, u której rozwinęła się klinicznie istotna reakcja na wlew. Pierwotne zakażenie wirusem cytomegalii rozwinęło się u drugiego pacjenta, którego stan poprawił się bez leczenia przeciwwirusowego. Zapalenie płuc wywołane przez Lobar wystąpiło u pacjenta trzy dni po operacji kręgosłupa i było skutecznie leczone. Nie stwierdzono różnic w wynikach laboratoryjnych w badanych grupach. Warto zauważyć, że nie było różnicy w całkowitej liczbie limfocytów, komórek T i liczby limfocytów B pomiędzy pacjentami leczonymi MLN02 i tymi, którzy otrzymywali placebo.
Ludzkie przeciwciała antyludzkie rozwinęły się w 8 tygodniu u 44 procent pacjentów, którzy otrzymali MLN02. Ogólnie, 24 procent pacjentów było pozytywnych dla przeciwciała przy mianie większym niż 1: 125. Odpowiednie wartości dla grup otrzymujących 2,0 mg na kilogram i 0,5 mg na kilogram wynosiły odpowiednio 11 procent i 38 procent. U pacjentów z tym stężeniem przeciwciała współczynnik remisji klinicznej wynosił 12 procent, co było podobne do odsetka w grupie placebo (14 procent). Ponadto u pacjentów z takim stężeniem przeciwciała miejsca wiązania .4.7 na krążących limfocytach T CD4 + CD45RO + stały się nienasycone. Odwrotnie, u 76 procent pacjentów, którzy albo byli ujemni albo mieli niższe miana przeciwciał, współczynnik remisji klinicznej wynosił 42 procent, a miejsca wiązania pozostały nasycone.
Dyskusja
Wyniki te wskazują, że selektywna blokada ruchu limfocytów T CD4 + CD45RO + przez MLN02 jest skuteczną terapią umiarkowanie ciężkiego wrzodziejącego zapalenia okrężnicy. Pacjenci, którzy otrzymali MLN02 byli dwukrotnie bardziej narażeni na remisję niż ci, którzy otrzymali placebo, różnica, która była zarówno statystycznie istotna, jak i klinicznie znacząca. Ponadto poprawa endoskopowa, remisja endoskopowa i poprawa histopatologiczna występowały częściej u pacjentów, którzy zostali przypisani do aktywnego leczenia. Obserwowano również równoległą poprawę jakości życia związanej ze zdrowiem. Osiemdziesiąt dwa procent pacjentów nie odpowiedziało na mesalaminę i prawdopodobnie otrzymałoby kortykosteroidy. Biorąc pod uwagę, że wielu pacjentów ostatecznie uzależnia się od kortykosteroidów, 24 MLN02 może być atrakcyjną alternatywą dla tych, u których zawodzi leczenie mesalaminą. Jednakże, pomimo wysokiego odsetka zdarzeń niepożądanych przy długotrwałym stosowaniu, leczenie kortykosteroidami może być zarówno skuteczne, jak i stosunkowo niedrogie. Zatem przyszłe próby MLN02 powinny obejmować pacjentów, u których leczenie kortykosteroidami jest nieskuteczne.
Nie stwierdzono istotnych różnic w występowaniu zdarzeń niepożądanych wśród leczonych grup. Nie zaobserwowano zgonów, nowotworów ani oportunistycznych zakażeń. Pierwotna infekcja wirusem cytomegalii rozwinęła się u jednego pacjenta, ale przypadek ten nie był zgodny z taką reaktywacją infekcji wirusowej, co można zaobserwować w ustawieniu obniżonej odporności. Pacjent wyzdrowiał bez leczenia. Jedyne inne powikłanie związane z infekcją, zapalenie płuc wywołane lobarem, wystąpiło po operacji; w związku z tym trudno jest przypisać związek przyczynowy z leczeniem za pomocą MLN02.
Pomimo zastosowania technik inżynierii molekularnej w celu zminimalizowania uczulenia, przeciwciała ludzkie mogą się rozwinąć po leczeniu przeciwciałami monoklonalnymi.25,26 Wyniki kliniczne tworzenia przeciwciał są bardziej istotne niż częstotliwość ich występowania
[hasła pokrewne: leczenie nadpotliwosci, proteza częściowa osiadająca, gabinet ortodontyczny warszawa ]
[więcej w: babka marmurkowa z kakao, chirurgia stomatologiczna warszawa, zdrowe przekąski dla dzieci do szkoły ]
