Z niecierpliwością czekałem na przeczytanie świetnego artykułu z recenzji autorstwa dr. Scheuer i Pedley (wydanie z 22 listopada) .1 Wartościowe jest odniesienie autorów do Fundacji Epilepsji jako doskonałego zasobu. Niestety, artykuł zawiera również mimowolnie mylące informacje, które mogą podsycać ogień uprzedzeń, a także promować wierzenia z ciemnych wieków, że napady są formą choroby psychicznej.
Autorzy stwierdzają, że dysfunkcja psychospołeczna … jest często długotrwała i występuje niezależnie od kontroli napadów, ale nie daje żadnych danych na poparcie tego. Następnie stwierdzają, że osoby z padaczką często mają trudności w nawiązywaniu relacji interpersonalnych, budowaniu poczucia własnej wartości i zdobyciu lub utrzymaniu zatrudnienia . W swoim dobrze znanym artykule traktują te stwierdzenia jako coś oczywistego. Nawet jeśli te stwierdzenia były prawdziwe, sensowne podejście do problemów powinno obejmować dalszą analizę tego, czy przyczyną była choroba, czy reakcja społeczna. Środek zaradczy w pierwszym przypadku powinien skupiać się na chorym; w tym drugim przypadku obejmuje atakowanie uprzedzeń społecznych.
Uważam, że intencją autorów było podkreślenie potrzeby usług wsparcia. Ich cel polegający na leczeniu całego pacjenta napadami, a nie tylko chorobą był znakomity. Jest to podejście, które powinniśmy zastosować wobec pacjentów cierpiących na jakąkolwiek chorobę. Opiekując się rodzinami po pierwszym zdiagnozowaniu napadów ich dzieci, zdaję sobie sprawę z wagi świadczenia usług wsparcia zarówno bezpośrednio, jak i przez skierowanie. Mimo to zdaję sobie sprawę, jak ważne jest, aby rodzina wiedziała, że ich dziecko może prowadzić normalne życie, nadal tworzyć miłosne związki i produktywnie pracować w społeczeństwie, a ich dziecko wciąż może być sportowcem, lekarzem, prawnikiem, pisarz, czyli państwo, jak Dostojewski, Flaubert, Juliusz Cezar i cesarz Karol V.2
Jody Heymann, MD, MPP
Uniwersytet Harvarda, Cambridge, MA 02138
2 Referencje1. Scheuer ML, Pedley TA. . Ocena i leczenie napadów. N Engl J Med 1990; 323: 1468-74
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Fisher RS. Zaburzenia napadowe. W: Barker LR, Burton JR, Zieve PD, wyd. Zasady medycyny ambulatoryjnej. 2nd ed. Baltimore: Williams & Wilkins, 1986: 1134-52
Google Scholar
Drs. Scheuer i Pedley zalecają jako część rutynowej pracy u wszystkich pacjentów po pierwszym napadzie, aby zmierzyć poziom wapnia i magnezu w surowicy. Wydajność tej procedury u dorosłych pacjentów jest nieskończenie mała. Napady padaczkowe jako objaw hipokalcemii występują głównie u noworodków i rzadko u pacjentów z niedoczynnością przytarczyc, u których zwykle występują inne objawy kliniczne (takie jak tetany). Podobnie, hipomagnezemia rzadko przedstawia drgawki. Znam tylko sześć przypadków w literaturze angażującej pacjentów bezalkoholowych, a trzech z nich miało poważną patologię żołądkowo-jelitową.1 2 3 W moim szpitalu rachunek za rutynowe pomiary stężenia wapnia i magnezu w surowicy wynosi 94,62 $.
Tom Bohr, MD
Loma Linda University School of Medicine, Loma Linda, CA 92350
3 Referencje1 Fishman RA. . Neurologiczne aspekty metabolizmu magnezu. Arch Neurol 1965; 12: 562-9
Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Hanna S, Harrison M, MacIntyre I, Fraser R.. Zespół niedoboru magnezu u człowieka. Lancet 1960; 2: 172-6
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Vallée BL, Wacker WEC, Ulmer DD. . Zespół tężyczno-niedoboru magnezu u człowieka. N Engl J Med I960; 262: 155-61
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
Przegląd Scheuera i Pedleya oceny i leczenia napadów dostarcza wielu użytecznych informacji, ale są one błędne, stwierdzając, że okres półtrwania fenytoiny wynosi 22 godziny. Eliminacja fenytoiny jest wysycalna i wykazuje kinetykę Michaelisa-Menten w zalecanym zakresie terapeutycznym. Równoważny okres półtrwania i czas do ustalenia stanu stacjonarnego będą się różnić u poszczególnych pacjentów w zależności od dawki. 2 U pacjentów badanych przez Theodore et al., 3 trwało średnio 21 dni, aby osiągnąć stan równowagi, a jeden pacjent wymagał 31 dni. Kontrastuje to z czasem osiągnięcia stanu ustalonego na mniej niż pięć dni, zgodnie z szacunkami Scheuera i Pedleya. Może to wydawać się banalne, ale może prowadzić do znacznej niedokładności dozowania. Stwierdziliśmy, że klinicyści rzadziej osiągają stężenie w surowicy u pacjentów, które mieściło się w zalecanym zakresie terapeutycznym dla fenytoiny niż dla karbamazepiny lub fenobarbitalu, nawet po kilku próbach.4 W osobnym badaniu około połowa przypadków toksyczności fenytoiny wymagających hospitalizacji z powodu błędów dawkowania przez lekarzy.5 Levine i wsp. 6 wykazali podobną wielkość niedokładności podawania fenytoiny i stwierdzili, że większość błędów popełnionych przez lekarzy wynika z niedokładnych oszacowań czasu do stanu równowagi. Lekarze powinni interpretować stężenia w surowicy i wprowadzać zmiany w dawce fenytoiny, znając złożoną farmakokinetykę.
Michael D. Privitera, MD
University of Cincinnati Medical Center, Cincinnati, OH 45267
6 Referencje1. Gerber N, Wagner JG. . Wyjaśnienie zależnego od dawki obniżenia poziomu difenylhydantoiny w osoczu poprzez dopasowanie do zintegrowanej postaci równania MichaelisMenten. Res Commun Chem Pathol Pharmacol 1972; 3: 455-66
MedlineGoogle Scholar
2. Wagner JG. . Czas na osiągnięcie stanu ustalonego i przewidywanie stężeń w stanie stacjonarnym dla leków zgodnych z kinetyką eliminacji Michaelisa-Mcntcna. J Pharmacokinet Biopharm 1978; 6: 209-25
Crossref MedlineGoogle Scholar
3. Theodore WH, QU ZP, Tsay JY, Pitlick W, Porter RJ. . Fenytoina: zjawisko pseudosteady. Clin Pharmacol Ther 1984; 35: 822-5
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Privitera MD. . Dokładność dawkowania leków przeciwpadaczkowych ustalona na podstawie stężeń w surowicy pacjentów kliniki ambulatoryjnej. Ther Drug Monit 1989; 11: 647-51
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Privitera MD, Homan RW, Ludden TM, Peck CC, Vasko MR. . Kliniczna użyteczność bayesowskiego programu dawkowania fenytoiny. Ther Drug Monit 1989; 11: 285-94
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
6. Levine M, McCollom R, Chang T, Orr J . Ocena monitorowania fenytoiny w surowicy w warunkach ostrej opieki. Ther Drug Monit 1988; 10: 50-7
Web of Science MedlineGoogle Scholar
Artykuł Scheuera i Pedleya jest dobrym przeglądem oceny i leczenia napadów. Jednak autorzy stwierdzają, że obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego rozczarowało w wykrywaniu mezjalnej stwardnienia skroniowego, najczęstszego patologicznego stwierdzenia u pacjentów z padaczką skroniową. Badania przeprowadzone w ciągu ostatnich dwóch lat wykazały, że obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego może
[przypisy: usg olsztyn prywatnie, ncm rejestracja internetowa, usg kolana szczecin ]
