Wcześniejsze leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B było dozwolone, ale nie w ciągu sześciu miesięcy przed badaniem. Pomiary skuteczności
Analizy skuteczności obejmowały wszystkich randomizowanych pacjentów, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego leku. Badanie miało dwie wcześniej określone podstawowe miary skuteczności ocenione po 24 tygodniach obserwacji bez leczenia: serokonwersja HBeAg (zdefiniowana jako utrata HBeAg i obecność przeciwciała anty-HBe) i supresja DNA wirusa HBV do poziomu poniżej 100 000 kopii na mililitr. HBeAg i DNA HBV w surowicy mierzono w centralnym laboratorium za pomocą odpowiednio testu AxSYM (Abbott) i Cobas Amplicor HBV Monitor (Roche Diagnostics).
Wtórne wskaźniki skuteczności ocenione po 24 tygodniach obserwacji bez leczenia obejmowały łączną odpowiedź (serokonwersja HBeAg, normalizacja poziomów aminotransferazy alaninowej i supresja poziomów HBV DNA poniżej 100 000 kopii na mililitr), serokonwersja HBsAg (określona przez utrata HBsAg i obecność przeciwciała anty-HBs) i odpowiedź histologiczna. Odpowiedź histologiczną zdefiniowano jako zmniejszenie o co najmniej dwa punkty w zmodyfikowanym wyniku Histologic Activity Index19 w porównaniu z wynikiem przed leczeniem. Wyniki tego indeksu mogą wynosić od 0 do 24, z zapaleniem stopniowanym od 0 (brak) do 18 (ciężki) i włóknieniem stopniowanym od 0 (brak) do 6 (marskość). Próbki biopsji zostały ocenione przez niezależnego histopatologa, który nie był świadomy czasu wykonania biopsji lub leczenia pacjenta.
Analiza bezpieczeństwa
Pomiary bezpieczeństwa obejmowały zdarzenia niepożądane, pomiary hematologiczne, kliniczne pomiary chemiczne i objawy życiowe. Nasilenie zdarzeń niepożądanych oceniano na trzypunktowej skali (łagodnej, umiarkowanej i ciężkiej), a przyczynowość została określona przez badacza. Bezpieczeństwo oceniono w punkcie wyjściowym; w tygodniach 1, 2, 4, 6, 8 i 12, a następnie co 6 tygodni w trakcie leczenia; i stosownie do tego w trakcie działań następczych. Analizy bezpieczeństwa obejmowały wszystkich pacjentów, którzy zostali poddani randomizacji i otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego leku i którzy przeszli co najmniej jedną ocenę bezpieczeństwa po ocenie wyjściowej.
Oporność i analizy genotypowe
DNA HBV ekstrahowano ze wszystkich dostępnych próbek surowicy od pacjentów z dwóch grup lamiwudyny pod koniec leczenia (tydzień 48). Mutacje motywu tyrozyny, metioniny, asparaginianu i asparaginianu (YMDD) genu polimerazy HBV zidentyfikowano za pomocą testu INNO-LiPA HBV DR (Innogenetics) .20 Genotypowanie DNA wirusa HBV wykonano w punkcie wyjściowym na próbkach surowicy wszystkich pacjentów. pacjentów za pomocą oznaczenia genotypowania HBV INNO-LiPA (Innogenetics).
Analiza statystyczna
Wielkość próby 231 pacjentów na grupę leczenia dostarczyła badanie z mocą statystyczną wynoszącą co najmniej 80 procent przy poziomie istotności 0,0125, z dwustronnym testem, w celu wykrycia różnicy w wartościach serokonwersji HBeAg wynoszącej 20 procent w porównaniu do 34 procent lub Współczynniki odpowiedzi DNA HBV (tłumienie poniżej 100 000 kopii na mililitr) wynoszą 30 procent w porównaniu do 45 procent. Wielkość próby zwiększono do 250 pacjentów, aby umożliwić wypłatę. Ogólny poziom istotności 0,025 został wybrany ze względu na dwa z góry określone pierwotne punkty końcowe
[przypisy: usg kolana szczecin, rzadkie choroby genetyczne, ncm rejestracja internetowa ]
[hasła pokrewne: ncm rejestracja internetowa, ile kosztują badania do pracy, terapia uzależnień warszawa nfz ]
