Potrzeba insuliny po terapii przeciwciałem CD3 w cukrzycy typu 1 typu pierwszego ad 6

Natomiast średnia dawka insuliny u pacjentów z grupy ChAglyCD3, którzy mieli wartości powyżej lub powyżej P50 po 18 miesiącach (0,22 . 0,11 IU na kilogram dziennie) była znacznie niższa niż dawka wśród porównywalnych pacjentów w grupie placebo (0,61 . 0,29 jm za kilogram dziennie, p <0,001). Poziomy glikozylowanej hemoglobiny wskazywały, że różnice te nie były spowodowane nieodpowiednim stosowaniem insuliny (wśród pacjentów z wartościami wynoszącymi lub powyżej P50, 6,4 . 0,8 procent w grupie ChAglyCD3 i 6,7 . 1,0 procent w grupie placebo, P = 0,25) (Figura 1B) . W tym punkcie czasowym poziomy hemoglobiny glikozylowanej w grupie ChAglyCD3 były istotnie niższe wśród osób z wyjściowymi wartościami peptydu C przy lub powyżej P50 niż u pacjentów o wartościach poniżej P50 (7,2 . 1,4 procent, P = 0,04); nie zaobserwowano różnicy w tych poziomach między dwiema podgrupami w grupie placebo. Analiza wykazała istotny efekt leczenia (P = 0,01), jak również znaczącą interakcję między leczeniem a AUC wywołanego glukozo-zaciskiem uwalniania peptydu C przed leczeniem (P = 0,003). Rycina 2. Ryc. 2. Porównanie indywidualnych dawek insuliny na linii podstawowej i 18 miesięcy u pacjentów z początkową odpowiedzią wydzielniczą na lub powyżej 50 percentyla. Kręgi reprezentują grupę placebo i tworzą trójkąt grupy ChAglyCD3.
Wpływ ChAglyCD3 na zapotrzebowanie na insulinę obserwowano również, gdy obserwowano poszczególnych pacjentów od linii podstawowej do 18-miesięcznej wizyty kontrolnej. Wśród pacjentów z grupy ChAglyCD3 o wartościach równych lub przekraczających P50, odsetek pacjentów z dawką insuliny 0,25 IU na kilogram dziennie lub mniej wzrósł z 50% na początku badania do 75 procent na 18 miesięcy; odsetek pacjentów z tą dawką spadł z 38 procent do 0 procent wśród pacjentów w grupie placebo o wartościach równych lub wyższych od P50 (Figura 2). Ponadto, żaden pacjent z wyjściowymi wartościami peptydu C na poziomie P50 ani powyżej nie wymagał dawki insuliny większej niż 0,75 IU na kilogram na dzień w grupie ChAglyCD3, podczas gdy 30 procent osób z grupy placebo wymagało wyższych dawek (Figura 2).
Testy immunologiczne
Liczba limfocytów
Rysunek 3. Rysunek 3. Testy immunologiczne u pacjentów w dwóch grupach. Wszystkie wartości to średnie . SE. Kręgi reprezentują grupę placebo i tworzą trójkąt grupy ChAglyCD3.
Leczenie za pomocą ChAglyCD3 indukowało przejściowe zmniejszenie obwodowych zliczeń limfocytów CD2 +, które było najbardziej wyraźne w 2. dniu i 2 tygodniu, z częściowym przywróceniem występującym pomiędzy tymi czasami (Figura 3). Bezwzględnie zmniejszono również bezwzględne liczby limfocytów B (CD19 +). Faza regeneracji po 2. tygodniu była związana z limfocytozą limfocytów T CD8 +. Doprowadziło to do odwrócenia stosunku limfocytów CD4 + do CD8 + (Figura 3). Tę inwersję obserwowano u 29 z 37 pacjentów w 3. miesiącu, u 15 z 30 pacjentów w 6. miesiącu, u 10 z 33 pacjentów w 12. miesiącu oraz u 9 z 31 pacjentów w 18. miesiącu (p <0,001 dla wszystkich, w porównaniu z linia podstawowa).
Modulacja antygenowa
Podczas leczenia ChAglyCD3, limfocyty T uległy modulacji antygenowej – to jest przejściowemu zniknięciu kompleksu CD3.8,31 Tak więc podczas leczenia większość krążących komórek T stanowiła CD2 + CD3-CD4 + lub CD2 + CD3-CD8 +
[więcej w: chirurgia stomatologiczna warszawa, u lekarza po niemiecku, korona cyrkonowa ]
[patrz też: babka marmurkowa z kakao, chirurgia stomatologiczna warszawa, kolacja dla palantów cda ]