Potrzeba insuliny po terapii przeciwciałem CD3 w cukrzycy typu 1 typu pierwszego

Cukrzyca typu jest chorobą autoimmunologiczną, w której pośredniczą komórki T, która prowadzi do znacznej utraty komórek beta wydzielających insulinę. Dalszy spadek funkcji komórek beta po wystąpieniu objawów klinicznych można zapobiec poprzez leczenie przeciwciałami monoklonalnymi CD3, co sugerują wyniki badania fazy 1. Aby udowodnić tę zasadę terapeutyczną na poziomie metabolicznym, rozpoczęliśmy próbę kontrolowaną placebo w fazie 2 z humanizowanym przeciwciałem, aglikozylowanym ludzkim przeciwciałem IgG1 skierowanym przeciwko CD3 (ChAglyCD3). Metody
W badaniu wieloośrodkowym 80 pacjentów z cukrzycą typu o nowym początku zostało losowo przydzielonych do grupy otrzymującej placebo lub ChAglyCD3 przez sześć kolejnych dni. Pacjentów obserwowano przez 18 miesięcy, podczas których ich dzienne zapotrzebowanie na insulinę i resztkowe funkcje komórek beta były oceniane zgodnie z indukowanym glukozo-cęgowym uwalnianiem peptydu C przed i po podaniu glukagonu.
Wyniki
Po 6, 12 i 18 miesiącach, resztkowa funkcja komórek beta była lepiej utrzymywana z ChAglyCD3 niż z placebo. Dawka insuliny wzrosła w grupie placebo, ale nie w grupie ChAglyCD3. Ten efekt ChAglyCD3 był najbardziej wyraźny wśród pacjentów z początkową resztkową funkcją beta-komórek na lub powyżej 50. percentyla 80 pacjentów. W tej podgrupie średnia dawka insuliny po 18 miesiącach wynosiła 0,22 IU na kilogram masy ciała na dzień przy zastosowaniu ChAglyCD3, w porównaniu z 0,61 IU na kilogram z placebo (P <0,001). W tej podgrupie 12 z 16 pacjentów, którzy otrzymali ChAglyCD3 (75 procent), otrzymało minimalne dawki insuliny (.0,25 IU na kilogram dziennie) w porównaniu z żadnym z 21 pacjentów otrzymujących placebo. Podawanie ChAglyCD3 było związane z umiarkowanym zespołem grypopodobnym i przejściowymi objawami mononukleozy wirusowej Epstein-Barr.
Wnioski
Krótkotrwałe leczenie przeciwciałem CD3 zachowuje resztkową funkcję komórek beta przez co najmniej 18 miesięcy u pacjentów z cukrzycą typu o niedawnym początku.
Wprowadzenie
Pochodzące z limfocytów T autoimmunizacyjne pochodzenie cukrzycy typu spowodowało wysiłki mające na celu zapobieganie postępowi choroby poprzez celowanie w limfocyty T.1 To podejście zostało najpierw zbadane przy użyciu cyklosporyny.2-4 Jednak korzyść została utracona po wycofanie cyklosporyny, co wskazuje na potrzebę nieokreślonego podania tego środka, z towarzyszącym ryzykiem przewlekłej immunosupresji. Badania na myszach z cukrzycą bez zjadliwości wskazywały, że krótkotrwałe leczenie przeciwciałami monoklonalnymi przeciwko CD3 indukowało długotrwałą remisję ustalonej cukrzycy [6, 6] poprzez indukcję tolerancji immunologicznej, która obejmowała transformujące komórki T regulatorowe zależne od czynnika wzrostu. 7 Tłumaczenie do zastosowania w w warunkach klinicznych konieczne było opracowanie przeciwciał CD3 pozbawionych toksyczności, które towarzyszą mitogennym przeciwciałom, takim jak muromonab-CD3 (OKT3), które produkują zespół podobny do grypy typu grypopodobnego 8-10 Dwa humanizowane, niemitogenne, Fc -utymowane przeciwciała CD3 były dostępne – hOKT3.1 (Ala-Ala) 11,12 i ChAglyCD3.13-15 Pierwsze z nich okazało się obiecujące w otwartym badaniu fazy 1, w którym 12 pacjentów leczonych przeciwciałem miało lepsze komórki beta funkcjonowanie po roku i niższa dawka insuliny po sześciu miesiącach niż u 12 pacjentów, którzy nie otrzymali przeciwciała16. Aby ocenić długoterminową skuteczność metaboliczną tej strategii, przeprowadziliśmy losowe, randomizowane badanie fazy II z kontrolą placebo z udziałem przeciwciała ChAglyCD3.
Metody
Wybór pacjenta
Pacjenci z cukrzycą typu o niedawnym początku zostali wybrani zgodnie z następującymi kryteriami: byli w wieku od 12 do 39 lat; były leczone insuliną przez mniej niż cztery tygodnie; pozytywny wynik testu na obecność autoprzeciwciał przeciwko komórkom wysepek, autoprzeciwciał przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego lub obu; miały losowy poziom peptydu C w osoczu większy niż 0,20 nmola na litr i poziom glukozy w osoczu od 180 do 250 mg na decylitr (10,0 do 13,9 mmol na litr); miał poliurię przez mniej niż sześć miesięcy; i stracił mniej niż 10 procent masy ciała w ciągu ostatnich sześciu miesięcy
[podobne: usg olsztyn prywatnie, poradnia małżeńska kraków, terapia uzależnień warszawa nfz ]
[patrz też: usg kolana szczecin, echo serca łódź, apteka dr max rzeszów ]