Ropienie gruczołu krokowego cz. 2

Nasz pacjent miał ostrą chorobę przebiegającą z gorączką, schorzenia i bakteriemię S aureus z prawidłową analizą moczu i cyfrowym badaniem odbytnicy, więc mimo wcześniejszych objawów w dolnych drogach moczowych, niespodziewanym odkryciem ropnia stercza było CT. Pacjent nie należał do znanych grup ryzyka bakteriemii S aureus (np. Hemodializa, zażywanie narkotyków iniekcyjnych, ludzki wirus upośledzenia odporności lub inna immunosupresja, starość) i nie miał pierwotnych ognisk infekcji, które w bakteriemii S aureus zwykle obejmują cewnik naczyniowy, infekcji skóry lub tkanek miękkich, infekcji klatki piersiowej lub kostno-stawowej oraz infekcyjnego zapalenie wsierdzia. W ~ 25% przypadków nie stwierdzono ogniska pierwotnego, a ropień mógł być przerzutową infekcją nabytą przez hematogenny rozrzut. Ta sekwencja jest bardzo rzadka w gruczole krokowym, jednak nie była wspierana przez objawy dolnych dróg moczowych pacjenta poprzedzające gorączkę w ciągu kilku dni. Natomiast bakteriemia S aureus wtórna do ropnia gruczołu krokowego jest dobrze opisana.

Ropień prostaty rozwija się jako rzadkie powikłanie ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego. Cukrzyca jest odrębnym czynnikiem ryzyka ropnia gruczołu krokowego (P = .03), a zakażenie S aureus występuje 10 razy częściej niż ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego. Gorączka krocza, dyskomfort, trudności w oddawaniu moczu i prawdopodobnie retencja są powszechne, ale rozpoznanie ropnia prostaty może być łatwo pominięte i jest trudne bez obrazowania (USG przezodbytnicze lub CT). Antybiotyki muszą być w stanie przezwyciężyć barierę krew-prostaty, dlatego leczenie musi być przedłużone i towarzyszyć jej powinna procedura drenażowa lub operacja u większości pacjentów, szczególnie gdy zbieranie wynosi> 1 cm.