Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską z 1975 r. I zatwierdzone przez lokalne organy regulacyjne. Wszyscy pacjenci wyrazili pisemną świadomą zgodę. Pacjenci
Pełne kryteria włączenia zostały opisane wcześniej.13 Kluczowe kryteria obejmowały status negatywny pod względem HBeAg, anty-HBeAg i obecność skompensowanej choroby wątroby, wykrywalnego antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg) przez co najmniej sześć miesięcy, poziom DNA HBV w surowicy krwi. co najmniej 100 000 kopii na mililitr na reakcję łańcuchową polimerazy (zmierzoną za pomocą Roche Amplicor Monitor, dolną granicę wykrywania, 1000 kopii na mililitr, poprzednio 400 kopii na mililitr13) i poziom aminotransferazy w surowicy pomiędzy 1,5 a 15 razy wyższy limit normalny.
Ocena skuteczności
Podstawowymi punktami końcowymi skuteczności były zmiany w stosunku do wartości wyjściowej w surowicy DNA HBV i aminotransferazy alaninowej w 96. tygodniu. Inne punkty końcowe skuteczności obejmowały odsetek pacjentów, u których DNA HBV spadło poniżej granicy wykrywalności testu, procentu, w którym aminotransferaza alaninowa poziomy powróciły do normy i odsetek, u których wystąpiła serokonwersja HBsAg (tj. utrata HBsAg i wzrost przeciwciała przeciwko HBsAg). Punkty końcowe oceniano w tygodniach 96 i 144. W podgrupie pacjentów, histologiczne cechy próbek wątroby oceniano przez niezależnego histopatologa (z zastosowaniem systemów punktacji Knodella i Ishaka, które oceniają zapalenie martwicy i zwłóknienie wątroby w skali 0 do 22 [Knodell] i od 0 do 24 [Ishak], z wyższymi wynikami wskazującymi na większą ostrość), którzy byli zaślepieni przy przydzielaniu pacjentów do leczenia i terminem, w którym pobrano próbki biopsji.15 Dokonano także oceny stanu zapalnego i zwłóknienia, z ciężkość określona jako poprawiona, bez zmian lub gorsza w porównaniu z punktacją podstawową.
Ocena bezpieczeństwa
Bezpieczeństwo oceniano za pomocą testów laboratoryjnych i zgłaszanych zdarzeń niepożądanych co 4 tygodnie przez pierwsze 96 tygodni, a następnie co 12 tygodni. Wszyscy pacjenci, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę dipiwoksylu adefowiru zostali włączeni do analizy bezpieczeństwa.
Nadzór rezystancji
Analizy genotypowe mutacji polimerazy HBV DNA przeprowadzono na próbkach surowicy od pacjentów z poziomami HBV DNA powyżej 1000 kopii na mililitr u 123, 134 i 70 pacjentów, którzy otrzymali dipiwoksyl adefowiru w tygodniach odpowiednio 48, 96 i 144. Odzyskano domenę odwrotnej transkryptazy HBV (rt) (aminokwasy rt1 do rt344). Sekwencje na linii podstawowej i po linii bazowej dopasowano do użycia programu MegAlign (DNAStar).
Analiza statystyczna
Analizy statystyczne obejmowały wszystkich pacjentów, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego leku w ciągu 48 tygodni. Wszystkim wartościom HBV DNA poniżej dolnej granicy wykrywalności (1000 kopii na mililitr) przypisano wartość 999 kopii na mililitr. Wszystkie testy istotności i wynikowe wartości P były dwustronne, z poziomem istotności 0,05.
Wyniki
Charakterystyka pacjentów
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka wyjściowa pacjentów. Łącznie 180 pacjentów zostało losowo przydzielonych do leczenia w ciągu 48 tygodni badania
[przypisy: zdrowe przekąski dla dzieci do szkoły, stomatologia bemowo, calcio forte ]
[przypisy: ncm rejestracja internetowa, ile kosztują badania do pracy, terapia uzależnień warszawa nfz ]
